aýtym

[a:ýtym]

1) Eliň aýasy.

∙ Eliň aýtymy ýaljak dokuz gektar ýer. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)

2) Belli bir möçberdäki meýdan, ýer.

∙ Ýatagyň bütin aýtymy ýagtynyň astyna düşdi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

∙ Gür gara şahalar şowlap üstünde, Giden giň aýtyma kölege salýar. (R. Seýidow, Bagtlylar)

∙ Eşelon Çärjewe gelende, wokzalyň öňündäki aýtymda miting gidýärdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

◊ dünýäň el aýtymyna gelmek — seret dünýä

∙ Artyk jan, seni alyp gidenlerinde, meniň dünýäm el aýtymyna gelipdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)